คิดถึงเพศรส ก่อนวันอาสาฬหบูชา ๒๕๕๙

                               
                                                      เพลงหนี้รัก ขับร้องโดย คุณอรวรรณ​ เย็นพูนสุข

เพลงหนี้รัก บทประพันธ์เพลงหวานซึ้งของคตีกวี ครูสง่า อารัมภีร์ ผมชอบเนื้อเพลงท่อนที่ร้องว่า

"ว่ารักนั้นจะได้อดีตไฟรักปรนเปรอ หล่อเลี้ยงบำเรอต่อชีวิตให้ชื่นบาน

หากจะรักแล้วขอให้เป็นหนี้รักเถิด หนี้รักบรรเจิดพริ้งเพลิดแสนหวาน รักกันเสมอแม้เวลาพ้นผ่าน

สองเราสราญเพราะหนี้รักสลักใจ" เพราะกินใจเหลือเกินครับ

วันเวลาผ่านไปความหอมหวานของความรักบางคนและของผมสูญหายไปกับการเวลา

หยิบรูปเก่าๆ แต่ความจริงแล้วเปิดแอพ Google photo ที่มีระบบ face recognition ระบบจดจำใบหน้าที่จำแนกบุคคลที่เราเคยถ่ายภาพไว้ เห็นภาพคนรักเก่าขึ้นมาทำให้ผมนึกถึงสัมผัสของความรัก คิดถึงรสชาติสัมผัสของเพศรสทีได้เคยสัมผัส ซึ่งเป็นสัมผัสที่ให้แลกเปลี่ยนกับไปตำแหน่งให้ไปเป็นพระอินทร์ผมก็คงไม่ยอม

อยากจะเขียนสัมผัสออกมาให้ดูดดื่มว่า เพศรสที่พึงใจพอใจนั้น ตราตรึงเพียงใด

หนังสือ Playboy , Maxim, FHM ฉบับต่างประเทศที่อ่านใน แอพ Ookbee ก็คงไม่เท่ากับที่เราเขียนเองสมองที่ได้คิดถึงคราใด หลั่งสารความสุข และเรียกร้องความเป็นหนุ่มที่กำลังห่างออกไปเรื่อยๆ

ผมเห็นผู้สูงอายุไปวิ่งตามสวนสาธารณะทำให้ชีวิตร่างกายแข็งแรง เขาจะออกร่างกายวิ่งเยอะๆ นี่ถ้าเกิดแข็งแรงขึ้นมา อารมณ์ความเป็นหนุ่มคักคักมาจะทำอย่างไร แต่มนุษย์ก็คือมนุษย์

ไม่ใช่พระอนาคามีที่ละกามกิเลสได้ไม่ว่าชายหรือหญิง แม้วันหมดประจำเดือนไปแล้ว

เพศรสในคราวหนุ่มสาวถ้าหากมีประสบการณ์ความรักที่ดีก็คงเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงจิตใจในทางโลก เหมือนกับธรรมะของพระพุทธองค์ที่ปลอบประโลมจิตใจเมื่อความรักและเพศรสริ่มไม่หวายกลับกลายเป็นน้ำผึ้งขม ถึงผมเป็นมีสาวสวยในนิตยสารที่ได้กล่าวมาแล้วทุกเดือน ไม่ว่าสวยขนาดไหน แต่ด้านเพศรสแล้วผมไม่ได้เคยสัมผัสผมยังจำได้ได้แต่เพศรสเดิมๆ ที่เป็นความสุขในครั้งเก่า

มนุษย์อยากกินอาหารที่เอร็ดอร่อยถูกลิ้น เพศรสเป็นอาหารกายอย่างหนึ่งที่ต้องการสัมผัส

ไม่ว่าจะเป็นชายจริงหญิงแท้ เกย์ ทอม ตุ๊ด ดี้ หรือศัพทใหม่ ภาษาอังกฤษเรียกแบบย่อๆ ว่า

LGBT ( lesbian, Gay, bisexual , transgender) หรือกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ

เพศรสที่ยอดเยี่ยมอาจมีไม่กี่ครั้ง สิ่งเหล่านี้เดิดจากความรักและความพึงใจด้วยกัน

ทั้งรูปร่างหน้าตา ความรักที่มอบให้แก่กันและกัน ท่านทั้งหลายลองคิดดูนะครับว่า

เพศรสที่พึงใจนั้นมีกับใครบ้าง


                        
                                  บทเพลง Moonlight Swim จากภาพยนตร์ Blue Hawaii

เพลง Moonlight Swim ของเอลวิส เพลสลี่ย์ ราชาเพลงร๊อคชาวอเมริกัน ศิลปินชื่อดังก้องโลก รุ่นคู่ปู่ของจัสติน บีเบอร์ , เทเลอร์ สวิฟท์ เมื่อครั้งผมเป็นวัยรุ่นชอบเพลงนี้มากเป็นเพลงประกอบละครในภาพยนตร์เรื่อง Blue Hawaii ที่เอลวิสเล่นแสดงเป็นพระเอกหนังฉายในปี 1957 หรือ พ.ศ 2500 ยุคกึ่งพุทธกาล ในฉากเอลวิสแสดงเป็นหนุ่มฮาวายกลับจากปลดประจำการเป็นทหาร กลับมาเริ่มต้นชีวิตเป็นพลเรือน เขาขับรถเปิดประทุนพาแฟนสาวและเพื่อนหญิงนั่งรถไปเที่ยว ผ่านทุ่งสัปรดกว้างใหญ่ แล้วก็ร้องเพลงนี้ขึ้นมาก ประหนึ่งแสดงมิวสิควีดีโอ ผมชอบท่านเพลงที่มีเนื้อร้องว่า I keep your warm So very warm from your head to your feet. นั่นคือเพศรสที่พึงใจจากเส้นผมจรดปลายเท้า

ผมลุกๆ นอนๆ นั่งๆ อยู่บนเตียงนอน เขียนถ้อยคำเกล่านี้ลงบนไอแพด บนแอพ Google Keep เป็นดราฟแรกก่อนไปแก้ไขปรับแต่งใน แอพ Google Doc แล้วไปโพสใน Blogger จากนั้นค่อยโพสแชร์ ออกไปที่ กูเกิ้ลพลัส, ทวิตเตอร์เตอร์ และเฟซบุ๊ค ตามลำดับ เขียนไปพร้อมกับสียงเพลง Air On a G String บรรเลงด้วยเครื่องสายเชลโลและไวโอลินผลงานของ โจฮันเซบาสเตียน บาค คีตกวียุคบาโรค ชาวเยอรมัน เสียงหวานซึ้งเนิบนาบ ติดประหนึ่งไปว่าถ้าหากในฟังเพลงนี้แล้วเปิดในบรรยากศความรัก เพศรสจะตราตรึงขนาดไหน

เพศรสฝั่งแน่นประดุจกับอาสวะกิเลสที่ต้องใช้วิปัสสนากรรมฐานขูดลบล้างออกไปให้จิตใจใสประดุจกับพระพรหมที่ยังไม่ได้บรรลุพระอรหันต์ แต่สำหรับผมแล้วยังพึงใจกับสัมผัสแบบมนุษย์ไม่ใช่แบบพระอรหันต์ วิปัสสนากรรมฐานที่ได้เรียนมาบางทีก็ต้องเก็บพับไว้ก่อน จะนำมาใช้ก็ต่อเมื่อเพศรสให้ผลร้ายและพิษของมัน ซึ่งก็ใช้ได้ผลเป็นอย่างยิ่ง

เพศรสทุกอย่างมีธัมมจักรกัปปัตวัตนสูตร เป็นเครื่องอ้างอิงบ่งบอกว่า ทุกสิ้น ทุกอย่าง เกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป ยิ่งใกล้วันอาสาฬหบูชา ซึ่งเป็นวันที่พระพุทธเจ้าแสดงธรรมะบทนี้เป็นบทแรกที่ทำให้พระอัญญาโกญทัญญะ ดวงตาเห็นธรรม บรรลุเป็นพระโสดาบัน และอุปสมบทเป็นเอหิภิกขุที่พระพุทธองค์ทรงเป็นผู้บวชเป็นพระสงฆ์ให้ทำให้มีครบองค์สาม พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ บทสวดนี้จะดังเพิ่มขึ้นไปทั่วประเทศ ความดับแห่งเพศรสก็เฉกเช่นเดียวกัน ความสุขทางเนื้อหนังมังสา เข้าข่าย ไปไว มาไว เคลมไว เหมือนกับแคมเปญการตลาดบริษัทประกันภัย

ราวปี พ.ศ. 2548 วัดป่าแพ่ง อ.เมือง จ.เชียงใหม่ เพื่อนหญิงคนหนึ่งของผม สิ้นชีวิตหมดอายุขัยในวัยที่ไม่สมควร มะเร็งคร่าชีวิตของเธอปล่อยให้ลูกน้อย 2 คน เผชิญโลกและชะตากรรม

สามีคนแรกของเธอ รักกันและผมก็รู้จักทั้งสอง ด้วยรักและผูกพันธ์ทำให้ทั้งสองมีลูกด้วยกันหนึ่งคน และพิษของความรักทำให้ทั้งสองต้องเลิกราแยกทางในเวลาที่ไม่นานมากนัก

เมื่อเลิกรากัน ชายไปมีรักใหม่ครอบครัวใหม่ ฝ่ายหญิงด้วยวัยที่ยังสดใสสะพรั่งก่อให้เกิดความสัมพันธ์ทางกายและใจอีกครั้งกับชายคนใหม่ แต่วิบากกรรมอะไรใหม่ทราบฝ่ายชายประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ทั้งสองมีลูกด้วยกันหนึ่งคน และจากนั้นอีกไม่นานเพื่อนหญิงขอผมก็ตามสามีไปอยู่ในภพเดียวกัน ฝากลูกไว้กับคุณแม่ของเธอและน้องสาวให้ดูแลหลานต่อไป

เมรุเผาศพหลังวัดป่าแพ่ง เพื่อนฝูงแขกเหรื่อ วางดอกไม้จันทร์ ใกล้กับโลงศพก่อนที่จะเผาร่างอันไรวิญญาณ ที่นอนสงบนิ่งอยู่ในเตาเผา เธอกำลังจากลาจากพวกเราไป ทุกคนเดินจากไปทะยอยกันกลับ

ไฟเริ่มลุกไหม้เป็นสีส้มบนโลงสีขาว บรรยากาศเงียบสงบ เหลือเพื่อนสนิทไม่กี่คน

และหนึ่งในนั้นคือ อดีตสามีคนแรกของเธอ จ้องมองไปที่เมรุ ผมไม่กล้าที่จะเดินเข้าไปทัก

ไม่รู้เขากำลังคิดคิดอะไรอยู่ แต่ผมเดาเองว่าคงคิดถึงความรักแต่หน ดวงตาของเขาแฝงได้ด้วยความเศร้าอย่างที่สุด

ผู้เขียนกับหนังสือ สินในหมึก 

นี่คือที่สุดของความรักและเพศรส ที่เราทุกคนจะต้องจากสิ่งเหล่านั้นไป ไม่มีใครที่สามารถหลีกเลี่ยงได้

ขอบคุณหนังสือ สินในหมึก บทประพันธ์ของ ยาขอบ ที่ทำให้ผมมีแรงบันดาลใจในการเขียน

คิดถึงเพศรส ก่อนวันอาสาฬสบูชา ๒๕๕๙

ชีพธรรม คำวิเศษณ์
บันทึก พุธ 13 ก.ค. 2559