พฤหัส 1 มกราคม 2558 วันแรกของปีใหม่ สนามมวยราชดำเนิน กรุงเทพมหานคร ยังคงมีมวยไทยชกตามปกติไม่มีวันหยุดแม้กระทั่งวันสิ้นปี 31 ธันวาคม 2557 ส่งท้ายปีเก่าผู้คนไปคอยนับถอยหลังเข้าสู่ศักราชใหม่แต่สนามมวยก็ยังไม่หยุดชก ไม่ตื่นเต้นเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ยามเย็นผมพาตัวเองออกไปเดินเล่นหาอะไรทานสักนิดนึง ของอร่อยเบาๆ ไม่ต้องหนักท้องมาก แถวหน้าสนามมวยราชดำเนินของอร่อยเยอะครับ ไล่มาตั้งแต่ตือฮวน ก๋วยจั๊บ เย็นตาโฟ ข้าวแกง ก๋วยเตี๋ยวแขก และกระเพาะปลาร้านเจ้าประจำของผม ขายอยู่หน้าสนามมวย พ่อค้ากระเพาะปลาเป็นชาวจังหวัดแพร่อายุอานามเข้าสู่วัยสูงอายุ ผมซื้อทานกับเขาเป็นประจำคุยกับคุ้นเคยเป็นภาษาเหนือหมู่เฮา
กระเพาะปลาร้านนี้พ่วงกับรถมอเตอร์ไซค์วันไหนสนามมวยไม่มีการชก พี่ชายก็จะไปวนขายใกล้ๆ ไม่ไกลจากนี้ สายตาของผมมองไปที่หน้าสนามมวยวันนี้กระเพาะปลามาขายหรือเปล่า เพราะหน้าสนามมวยมีอาหารขายหลายอย่าง ปลาหมึกปิ้ง ข้าวไข่เจียวพร้อมกับอาหารตามสั่ง หมูแผ่นหมูหยองที่นักมวยเก่ารุ่นพ่อนำมาวางขายให้กับแฟนมวย
“เอากระเพาะปลาพิเศษถ้วยนึงครับใส่เลือดน้อยๆ” ผมบอกกับแม่ค้าซึ่งก็แปลกใจว่าพี่ชายพ่อค้ากระเพาะปลาไปไหน
“พี่ผู้ชายไม่มาขายหรือครับ”
“พี่ไม่ค่อยสบายคะ นั่งอยู่ข้างหลัง” หญิงสาววัยกลางคนบอกกับผม
หลังจากได้รับกระเพาะปลาพร้อมกับปรุงรสใส่น้ำตาล น้ำส้มสายชูเปรี้ยว ใส่น้ำตาและน้ำปลาอย่างละนิดลงไปคนให้เข้ากันในถ้วยพลาสติก ผมก็เดินไปนั่งทานเพื่อสวัสดีใหม่ถามถึงสารทุกข์สุขดิบตามประสาลูกค้ากระเพาะปลา
พี่ชายพ่อค้ากระเพาะปลานั่งปูเสื่ออยู่กับเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ หน้าตาน่ารักวัยประมาณสัก 3 ขวบ
“สวัสดีปี๋ใหม่ครับพี่” ผมกล่าวเป็นภาษาเหนือทักทาย “หลานสาวกะครับ”
“สวัสดีปี๋ใหม่ครับ” พี่ทักทายกับมาหาผมพร้อมตอบคำว่าถาม “บ่ใจ่ครับลูกสาวผม”
ด้วยความสนิทกันพอสมควร ก็ถามลงไปอีกนิด
“อ้ายอู้แต่อู้เล่น” แปลเป็นภาษาไทยว่าพูดจริงหรือพูดเล่นเพราะว่าเด็กน้อยคนนี้น่าจะเป็นรุ่นหลานแล้ว พี่เล่าให้ฟังต่อไปว่า
“เป็นลูกสาวคนแรกของผมครับ เคยมีแฟนเลิกกันไปหลายคนแต่คนนี้ลูกคนแรก 4 ขวบแล้ว”
“น่ารักจังครับ” ผมถามไปที่เด็กน้อยว่า “หนูชื่ออะไรคะ”
เสียงของตอบกลับมาแต่ผมไม่ได้ยิน จนพ่อต้องพูดแทนว่า พูดดังๆ หน่อยลูก แล้วบอกแทนว่า “ชื่อเด็กหญิงน้ำทิพย์คะ”
“เด็กหญิงกระเพาะปลาเลยนะเนี่ยเพราะหนูโตมาด้วยกระเพาะปลา ผมคุยเล่นกับคุณพ่อของเขา
ความรักของพ่อ
จากนั้นผมก็นั่งคุยและทานกระเพาะปลาไปด้วยความสนใจ ลูกสาวคนนี้เป็นคนแรก
คลอดตอนพี่เขาอายุ 59 ปี ตอนนี้พี่อายุ 63 ปีแล้ว เด็กหญิงน้ำทิพย์นั่งเล่นนอนเล่นอยู่บนเสื่อกับพ่อ ดูดขวดนมเล่นตุ๊กตากับผ้าเช็ดตัวผืนบาง ๆ ไว้ห่ม
พ่อเขาเล่าให้ฟังว่า ตอนนี้ลูกท่องศัพท์ภาษาอังกฤษได้ A-Z แล้ว แต่พ่อไม่รู้ภาษาอังกฤษเลย ดูสายตาพ่อมีความรักและความหวังกับลูกมาก
กระเพาะปลาในถ้วยพลาสติดของผมหมดลงไปพร้อมกับเดินเอาไปทิ้งในถุงขยะที่รถพ่วงมองสายตามองไปเห็นป้าย น้ำทิพย์กระเพาะปลา จริงๆ ด้วย เป็นลูกค้าตั้งนานก็ไม่ได้สังเกตเลย
เพื่อนๆ ผ่านไปแถวสนามมวยราชดำเนิน แวะไปอุดหนุนน้ำทิพย์กระเพาะปลากันบ้างนะครับ ขอบอกว่าอร่อยมาก ๆ
ผู้เขียนกับน้ำทิพย์ ด.ญ.กระเพาปลา
ชีพธรรม คำวิเศษณ์
Twitter @tri333
ความคิดเห็น